روایتِ تلخ یک پزشک: خودکشیِ ۱۳ رزیدنت طی یک سال
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۶۶۸۲۶
ایلنا نوشت: احتمالا تجربهی حضورِ چندساعته در مطبِ شلوغِ پزشکِ متخصصی که به سختی توانستهایم از آن وقت بگیریم و یا هزینهی سنگینِ عملِ جراحیِ یکی از آشنایان، چنین باوری را در ذهن خیلیهایمان ثبت کرده که پزشکان، جزو ثروتمندترین اقشار جامعه هستند. برای بسیاری از ما پزشکی یکی از آن شغلهای حسرت برانگیز است؛ شغلی که به باورِ خیلیها هم پرستیژ دارد و هم درآمد زیاد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این باورِ عمومی، اما آنطور که برخی پزشکانِ جوان میگویند صحت ندارد. روایتِ آنها از کار و زندگیشان، با آنچه در جامعه جا افتاده فرق زیادی دارد. از حقوق پایین و مشکلاتِ معیشتی گرفته تا ناامیدی و میزانِ بالای خودکشی بین رزیدنتها، از مهاجرت به کشور دیگر تا ترکِ کار و رفتنِ به سمتِ کارهایی که برایشان آب و نان بشود؛ اینها مسائلی است که علی سلحشور (نماینده پزشکان متخصص طرحی کشور در نظام پزشکی) با ما در میان میگذارد. او که از سویِ همکاران پزشکش به ما معرفی شد تا از وضعیتِ پزشکان جوان بگوید، اولین جملهاش را اینگونه آغاز میکند: «مسئلهی اصلیِ ما مشکلاتِ معیشتی است. یک کلام بگویم که حقوقِ یک پزشکِ متخصصِ شاغل در بیمارستان دولتی، کفافِ نیازهای اولیهی زندگیاش را هم نمیدهد...»
با وجودِ گزارشهایی که هر چند وقت یکبار از فیشهای نجومی، درآمدهای هنگفت و کارانههای بالای پزشکان منتشر میشود، شاید باورِ اینکه برخی پزشکان متخصص هم از مشکلاتِ معیشتی رنج میبرند سخت باشد. شاید فکر کنیم احتمالا برداشتِ آنها از مشکلاتِ معیشتی با برداشتِ یک کارگرِ ساده و متخصص فرق دارد و سطحِ توقع آنها قابلِ مقایسه با دیگر گروههای شغلی جامعه نیست. اما آنطور که نماینده پزشکان متخصص طرحی کشور میگوید؛ اوضاعِ تعدادی از پزشکانِ متخصص دستِ کمی از دیگر اقشارِ ضعیفِ جامعه ندارد. به گفتهی سلحشور، اکثر پزشکان در سیستم دولتی کار میکنند و درآمدِ چندانی ندارند. او میگوید: «تنها مبلغی که میتوانیم روی آن حساب کنیم، حقوق ثابتی است که این حقوق برای پزشکان مجردِ متخصص حدود ۱۰ تا ۱۱ میلیون تومان و برای پزشکانِ متأهل متخصص حدود ۱۳ تا ۱۴ میلیون تومان است».
او در موردِ کارانههایی که گفته میشود رقم آن به ۶۰ - ۷۰ میلیون تومان و بلکه بالاتر میرسد نیز توضیح میدهد: «این کارانههای بالا معمولا مربوط به اعضای هیئت علمی است که رزیدنتهای بسیاری زیر دستشان هستند و ویزیتها و عملهای جراحی را انجام میدهند؛ کارانهی رزیدنتها به نام اعضای هیئت علمی نوشته میشود؛ برای همین میزانِ کارانهی آنها بالا میرود. اینها حتی ۱۰ درصد از پزشکان هم نیستند و اکثر پزشکان متخصص، اگر تمام وقت در بیمارستانهای عمومی کار کنند، باز هم کارانهشان به ده میلیون تومان نمیرسد».
نماینده پزشکان متخصص طرحی میگوید: «تصور مردم نسبت به پزشکان، مربوط به نهایتا ۵ تا ۱۰ درصدِ آنها است؛ پزشکانی که مطب خصوصی دارند و مطبشان همیشه پُر است. متخصصانی که یا در سیستم دولتی نیستند و یا اگر هم باشند به صورتِ پاره وقت کار میکنند. مردم بیشتر این دسته از پزشکان را میبینند، اما وضعیتِ بالای ۹۰ درصد از پزشکان اینگونه نیست».
به گفتهی این پزشک متخصص، کارانهی پزشکان حدود ۸ تا ۱۳ ماه بعد پرداخت میشود و متخصصانی که تازه فارغالتحصیل شدهاند تا یک سال بین ۱۰ تا ۱۴ میلیون تومان درآمد دارند، و بعد از این مدت مجموع حقوق و کارانهی یک پزشکِ متاهلِ متخصص نهایتا به حدود ۲۰ میلیون تومان میرسد.
او سپس سالهایِ تحصیلیِ یک پزشکِ متخصص را میشمارد و میگوید: «۷ سال ونیم برای پزشکی عمومی، ۲ سال برای طرح، ۴ سال برای تخصص و باز ۲ سال دیگر برای طرح. یعنی یک پزشک متخصص در یک بازهی زمانی ۱۵ – ۱۶ساله در دانشگاه و بیمارستانهای مناطق محروم مشغول تحصیل است و اگر این مسیر را بدونِ وقفه طی کند، در سن ۳۴ – ۳۵ سالگی از دانشگاه خارج میشود. کمترین انتظاری که از این همه تلاش و استرس داشتیم این بود که حقوقمان کفافِ هزینههای یک زندگیِ ساده را بدهد که نمیدهد…».
سال گذشته وزارت کار در دومین گزارش از گزارشهای موسوم به پایش فقر، خط فقر در تهران را حدود ۱۵ میلیون تومان دانست. این گزارش البته با آمار و ارقامِ پیش از بهمنماه سال ۱۴۰۱ تنظیم شده بود و برای ماههای بعد اوضاع با صعودِ قیمت سکه و ارز به مراتب بدتر شد، تا جایی که یکی از نمایندگانِ مجلس در خرداد ماه خط فقر در تهران را ۳۰ میلیون تومان عنوان کرد. همچنین نرخِ سبد معیشتی که از سویِ برخی از کارشناسان به صورتِ مستقل محاسبه شده، رقمی بین ۱۸ تا ۲۰ میلیون تومان را نشان میدهد که البته با استناد به گفتهی فعالان کارگری، همین اعدادِ مستقل نیز خیلی از هزینههای معیشتیِ یک خانوار ۳.۳ نفری را پوشش نمیدهد و این ارقام با حذفِ برخی از هزینهها از سبد معیشت محاسبه شده است. با این اوصاف، سقوطِ افرادِ با درآمدهای ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومانی به زیر خط فقر اصلا دور از ذهن نیست و اگر پزشکی با درآمدِ ۲۰ میلیون تومانی از سقوطِ سطح معیشت و ناتوانی از تأمین نیازهای اساسیِ زندگیِ میگوید، چندان بیراه نیست.
«امید به آیندهمان کم شده…» این جملهای است که نماینده پزشکان متخصص طرحی برای توصیفِ وضعیتِ این گروه از پزشکان میگوید: «فشار کاری سالهای قبل هم وجود داشت، اما نارضایتی از وضعیت شغلی تا این حد نبود و درآمد نسبت به تورم و قیمتها فاصلهی نجومی نداشت».
او ادامه میدهد: «در گذشته وقتی یک پزشک بعد از سالها تحصیل و گذراندنِ طرح شروع به کار میکرد، مطمئن بود که بالاخره بعد از یک دورهی چندساله میتواند لوزامِ اولیهی زندگیِ خود را تأمین کند؛ ماشین و خانه بخرد و یک زندگیِ متوسط برای خود فراهم کند. الان، اما متخصصی که بعد از ۱۵ سال تحصیل، تخصص میگیرد، مطمئن است که با چند سال کار در سیستمِ دولتی ماشین هم نمیتواند بخرد، چه برسد به خانه که عملا تبدیل به رویا شده است!».
عمقِ این بحران را شاید بتوان از آمارِ بالای خودکشیِ رزیدنتها دریافت. نماینده پزشکان متخصص طرحی کشور از خودکشیِ یکی از رزیدنتها طی چند هفتهی گذشته خبر میدهد و میگوید: «از ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱، یعنی فقط طی یک سال، سیزده رزیدنت خودکشی کردهاند». او میگوید: «رزیدنتها با حقوق ناچیز و بدون بیمه و سنوات مجبورند کار سنگین انجام بدهند و با این وضعیت، امیدِ چندانی به آینده ندارند».
خودکشیِ انتهایِ ناامیدی است، اما گاهی ناامیدی از بهبودِ اوضاع، خود را در مهاجرت و ترک کار نشان میدهد؛ به گفتهی این پزشک جوان، مهاجرت بین پزشکان به یک امر معمول تبدیل شده و سال گذشته بالای ۴هزار پزشک برای مهاجرت، گواهی حسن انجام کار (good standing certificate) گرفتهاند که عدد وحشتناکی است.
سلحشور همچنین از گرایشِ تعدادی از پزشکان متخصص برای رفتن به سمتِ کارهای دیگر خبر میدهد: «بسیاری از پزشکانی که تخصص داخلی، زنان، بیهوشی، جراحی عمومی و… دارند، چون با تخصصشان نمیتوانند حداقل نیازهای زندگیشان را فراهم کنند، به کار زیبایی رو میآورند. خیلی از پزشکان هم کلا پزشکی را کنار میگذارند و ترجیح میدهند به سراغ کار آزاد بروند».
اگرچه اوضاعِ نیروی کارِ ساده و حداقل بگیر مناسب نیست، اما آنطور که مشخص است، نیروی کار متخصص نیز وضعیتِ خوبی ندارد. سقوطِ سریعتر و سادهتر به زیر خط فقر، آنچنان که مرکز پژوهشهای مجلس نیز در گزارشی به آن اذعان دارد، دیگر صرفا مختصِ گروههای ناتوان یا بازمانده از رشد اقتصادی نیست و میتواند به سایر گروههای مختلف با ویژگیهای مختلف نیز تسری یابد. در چنین وضعیتی است که ناامیدی چنان مسری میشود که هم کارگرِ سادهی یک کارخانه را در برمیگیرد و هم پزشکی که سالها برای گرفتنِ تخصص درس خوانده است. اینکه ۱۳ رزیدنت در طول یک سال دست به خودکشی میزنند و ۴ هزار پزشک برای خروج از کشور اقدام میکنند، نتیجهی مسلمِ همین ناامیدی است.
منبع: خرداد
کلیدواژه: رزیدنت خودکشی میلیون تومان رزیدنت ها کارانه ی ی پزشکان یک پزشک یک سال خط فقر سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۶۶۸۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات جدید از حادثه مرگبار مسمومیت الکلی پزشکان در مهمانی | پای مادهی دیگر وسط آمد!
در پی انتشار خبر مسمومیت الکلی ۲۹ نفر از پزشکان در شیراز، یک پزشک به خبرآنلاین میگوید: «خبر نارسایی کلیوی چند تن از مهمانان در این حادثه، صحت ندارد و این اشخاص به درخواست خودشان دیالیز شدند.»
طی هفته گذشته در پی انتشار خبری مبنی بر برگزاری یک مهمانی خصوصی در شیراز با حضور مهمانان پزشک، اعلام شد ۲۹ نفر از افراد حاضر در مهمانی دچار مسمومیت الکلی و در بیمارستان بستری شدند.
اخبار منتشرشده از سوی رسانههای رسمی تا به امروز، حاکی از آن است که طی این اتفاق، چند تن از مهمانان دچار نارسایی کلیوی شدهاند، یک پزشک زن فوت شده و یک پزشک دیگر به کما رفته است.
خبر «نارسایی کلیوی چند تن از پزشکان» کذب است
دکتر هادی یزدانی، پزشک و دکترای حرفهای پزشکی، پیرویِ این موضوع در گفتوگو با خبرآنلاین، در قالب اطلاعات تکمیلی و معتبر میگوید: «خبر فوت پزشک خانم در این حادثه صحت دارد، اما خبری که مبنی بر نارسایی کلیوی چند تن دیگر از پزشکان منتشر شده، به ضرس قاطع غلط است.»
او، به نقل از منابع موثق محلی، اشاره میکند: «پنج نفر از حاضران در مهمانی به درخواست خود، دیالیز کلیوی شدند. آزمایشهای انجامشده، نشاندهنده اسیدوز خون در این افراد بود؛ که سبب شد این پنج نفر با آگاهی و خواست شخصی دیالیز انجام دهند.»
همچنین بر اساس پیگیریهای صورتگرفته از سوی خبرآنلاین و گفتوگو با یکی از پزشکان شیراز، مشخص شد که «هیچیک از این افراد به کما نرفتهاند و اخباری که پیرامون این موضوع در حال انتشار است، صحت ندارد. حتی خبر «مسمومیت ۲۹ نفر» نیز کذب است؛ زیرا در مجموع حدود پنج [الی شش] نفر دچار مسمومیت شده بودند که با انجام دیالیز، شرایطشان بهبود یافت.»
به بیان سادهتر، تنها تلفات ناشی از این اتفاق، فوت یک پزشک زن است و باقی افراد در سلامت کامل به سر میبرند.
حادثه اخیر، مسمومیت با «متانول» نبوده؛ نتایج آزمایشات چیز دیگری را نشان میدهد
در ادامه گفتوگو، این پزشک تصریح میکند: «مسمومیت اخیر، ناشی از مصرف متانول نبوده؛ چرا که بررسیها و نتایج آزمایشات، مصرف مادهای دیگر به نام «اتیلن گلیکول» را تأیید میکند.»
دکتر مهرداد شریفی، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، نیز پیشتر اعلام کرده بود که «مشروبات مورد استفاده در این مهمانی، تقلبی و دستساز و حاوی الکل صنعتی بوده است».
شایان ذکر است که در روند تولید مشروبات الکلی (اتانول)، برخی ترکیبات سمی، بهویژه متانول، بدون دخالت خارجی و به مقدار بسیار کم طی فرآیند تخمیر شکل میگیرند و سبب سمی شدن نوشیدنی میشوند. اما در خصوص اتیلن گلیکول باید گفت که این یک ماده شیمیایی و صنعتی است و معمولاً در فرآوردههایی مانند ضد یخ برای موتور اتومبیل استفاده میشود و مصرف خوراکی آن به هیچوجه رایج و مرسوم نیست.
دکتر مهرداد اسماعیلیان، متخصص طب اورژانس و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در اینباره به خبرآنلاین میگوید: «اتیلن گلیکول در فرآیند تخمیر مشروبات الکلی تولید نمیشود و اگر نتایج آزمایشات مندرج در پرونده پزشکان مسموم شیراز نشاندهنده مصرف اتیلن گلیکول باشد، قدری عجیب است و محتمل است که این ماده بهصورت دستی و با دخالت خارجی به نوشیدنیها افزوده شده باشد؛ چرا که تشکیل طبیعی آن در مکانیسم تولید الکل جای نمیگیرد.»
او ادامه میدهد: «اغلب مسمومیتهای الکلی در ایران ناشی از مصرف الکلهای دستساز است و به این دلیل که در روند تولید این مشروبات هیچ نظارت و کنترلی روی فرآورده وجود ندارد، تشکیل ترکیبات سمی در الکل ناگزیر است.»
تا وقتی سطح اتانول در خون بالا باشد، علائم مسمومیت ظاهر نمیشوند
مراجعه به پزشک در ساعات اولیه را جدی بگیرید
یکی از عمده مشکلاتی که در خصوص مسمومیتهای الکلی مطرح است، تعلل در مراجعه به مراکز درمانی است؛ که البته این قصور از سوی مصرفکننده نیست، بلکه علائم با تأخیر بروز پیدا میکنند. به عبارتی، مصرفکننده در ساعات اولیه هیچگونه اختلال بینایی، کاهش سطح هوشیاری، مشکلات مغزی و ... را تجربه نمیکند.
اسماعیلیان در توضیح این مسئله میگوید: «علت دیر نمایان شدن علائم مسمومیت این است که در لحظات نخست پس از مصرف مشروبات الکلی، سطح اتانول در خون بالاست؛ اما به مرور و با پایین آمدن سطح اتانول در طی فرآیند جذب و متابولیسم، متانول خود را نشان داده و عملکرد بدن فرد را تحت تأثیر قرار میدهد؛ آن وقت تازه علائم مسمومیت نمود پیدا میکنند.»
او ادامه میدهد: «بسته به میزان مصرف، شدت علائم و زمان بروز آن در افراد متفاوت است؛ حتی در برخی موارد ممکن است علائم تا ۲۴ ساعت بعد هم ظاهر نشوند و فرد متوجه مسمومیت نشود. اما در اغلب موارد ۶ الی ۱۲ ساعت پس از مصرف، علائم نمود پیدا میکنند.»
مسمومیت با متانول چگونه از مسمومیت با اتیلن گلیکول تمییز داده میشود؟
بنا به گفته این متخصص طب اورژانس، عمده عوارض مصرف متانول، مغزی است؛ به طور مثال در پی مصرف متانول، ممکن است مصرفکننده در پی علائم عصبی، دچار کاهش سطح هوشیاری شود، یا اعصاب چشمی درگیر شوند که در بر دارنده اختلالات بینایی و حتی کوری است. در مواردی که حجم مصرف بسیار زیاد باشد، فرد دچار ایست قلبی-تنفسی میشود و احتمال مرگ بالاست.
اما عوارض مسمومیت با اتلین گلیکول اغلب کلیوی است، هرچند عوارض مغزی نیز در این مورد قابل مشاهده است اما سطح آن نسبت به مسمومیت با متانول کمتر است و در عوض، صدمات کلیوی جدیتر، اختلال در عملکرد قلبی، ریوی و حتی مرگ را به همراه دارد.
اسماعیلیان در رابطه با نحوه تشخیص دقیق نوع مسمومیت میگوید: «آزمایش گاز خون شریانی (ABG)، بهترین راه برای تمییز مسمومیت با اتیلن گلیکول از متانول است؛ که طی آن اگر در ادرار مصرفکننده، «کریستال کلسیم اگزالات» مشاهده شد، مسمومیت با اتیلن گلیکول تشخیص داده میشود.»